Nog exact 13 keer slapen. Of twaalf en een halve keer, want die ene avond dat ik naar Pukkelpop ga, verwacht ik niet veel te slapen.
De vakantie is voorbij en de tijd gaat plots supersnel. Ik kan het bijna niet geloven dat we over minder dan twee weken getrouwd zullen zijn!
In twee voorgaande posts konden jullie al lezen hoe ik aan het plannen ben geslagen en hoe onze uitnodigingen er uitzien.
Sindsdien zijn ideetjes realiteit geworden en is de planning volledig in zijn plooi gevallen. Met nog maar twee weken te gaan, hoeft er eigenlijk niet zo gek veel meer te gebeuren.
Als een van de laatste dingen op mijn todo-lijst ben ik op dit eigenste moment mijn schoenen aan het inlopen. Je leest het goed! Ik zit nu te bloggen met de meest fancy schoenen in mijn collectie aan mijn voeten!
Vanaf het moment dat ik deze schoenen zag verschijnen op de Facebookpagina van Retromantiek was ik instant verliefd. Ik wilde sowieso al schoenen die ik achterna nog kon dragen en de combinatie met ons vintage thema zag ik het al helemaal voor me! En zeg nu zelf, zijn ze geen plaatje?
En naast hoge hakjes heb ik ook nog een paar veilige platte schoenen met een extra bridal touch, Stan Smiths met een gouden afwerking! Voor die ene keer dat ik me op de dansvloer ga wagen, kan ik het maar beter goed doen 😉
Ik heb een prachtige jurk, de schoenen van m’n dromen en een hip kapsel waar ik me super bij voel. Maar ik ben lang niet de enige die zal stralen op de 18e augustus! Ik heb mijn twee mannen die er minstens even goed zullen uitzien!
Voor Tom gingen we langs bij Café Costume in Kortrijk. Daar werd onze vraag naar een vintage kostuum met heel veel plezier onthaald. De keuzes die we maakten wijken immers redelijk af van een traditioneel trouwkostuum. Ik zal nog niet teveel verklappen, maar ik kan je alvast vertellen dat het geen effen hemd betreft 😉 . Maar voor meer zullen jullie nog 13 lange dagen geduld moeten hebben!
Onze kleinste man Sep staat ook helemaal in het nieuw dankzij de fantastische zomercollectie van Lily Balou. We kochten favoriete Lily Balou stuks bij Ille & Ella in Ieper, waar Karla ons heel enthousiast heeft geholpen met het selecteren van de juiste maten en bijpassende cardigans. Ze bestelde voor ons speciaals de juiste stuks! Ik ben er zeker van dat Sep en zijn vriendin Elly evengoed de show zullen stelen!
Ook niet onbelangrijk zijn de trouwringen, maar aangezien die net zoals de trouwjurk en het kostuum van de bruidegom best nog een goedbewaard geheim blijven, hou ik de lippen nog even stijf op elkaar. Maar zoals je ons allicht kent, zijn we hier ook niet voor het traditionele gegaan en gaven we ook een eigen twist aan de gravure!
In juni blogde ik ook over de Picanolband en dat was niet geheel toevallig. Zij komen ook een set van 45 minuten spelen om wat ambiance in de keet te brengen. We mochten uit hen bestaande repertoire een setlijst samenstellen en ze sluiten af met onze openingsdans! Ik krijg eigenlijk nu al kriebels als ik daar over nadenk!
Je kon eerder al lezen dat we volledig voor het vintage thema zijn gegaan. Onze uitnodigingen werden op ecopapier gedrukt en deze trend hebben we ook verder gezet! Ceremonieboekjes, vuurwerkstokjes, kaartjes met onze persoonlijke hashtag en zelfs de huwelijksgeloften, alles werd op gerecycleerd papier gedrukt om de rustieke en vintage sfeer erin te houden! En ik ben best trots om te zeggen dat ik alle designs zelf heb gemaakt en in elkaar heb geknutseld!
Als een van de laatste zaken waar we ons hoofd moesten over breken was de tafelschikking en hoe we onze tafels zouden aankleden. We smolten meteen voor de charmes van Johan van De Witte Lelie in Ingelmunster. Hij zal zowel voor m’n bruidsboeket zorgen als de bloemstukken op onze tafels.
We besloten om onze tafels geen nummers te geven, maar te opteren voor de steden waar we al geweest zijn, aangezien we zot zijn van reizen. Via smartphoto konden we retro polaroid prints bestellen met foto’s van ons tweetjes (of ons gezin) in deze steden en kleine kaartjes met een vintage look en dezelfde foto. Deze kaartjes zullen we dan bij aankomst aan de avondgasten geven, zodat zij weten aan welke tafel ze precies zullen zitten!
Met het hand op het hart kan ik eigenlijk zeggen dat ik op zo’n momenten blij ben met mijn controledrang. Nog twee weken te gaan en ik kan op mijn gemakje dit blogbericht schrijven zonder dat het angstzweet mij uitbreekt.
Voor kan de tijd niet snel genoeg gaan, zodat ik eindelijk ‘ja’ kan zeggen tegen mijn liefje!