Transferday! Deze morgen hadden we onze valiesjes al vroeg ingepakt. We zouden van Myrkdalen verhuizen naar Rauland, wat meer in het zuiden van Noorwegen gelegen is.
Gisterenavond heeft Tom een alternatieve route samengesteld, zodat er tijdens de lange autorit wat te beleven viel.
Onze eerste stop was bij de bij de Steinsdalsfossen. Een grote waterval, waarvan je je zou afvragen of het echt wel nodig is om te stoppen bij de 719de waterval tijdens onze route. Het leuke aan deze waterval was dat je er achter kon lopen. Zelfs zonder nat gespetterd te worden! De kinderen, met Sep in het bijzonder, vonden dat wel heel speciaal!
Omdat we een omweg hadden genomen om deze waterval te bezoeken, moesten we de ferry nemen om het Hardangerfjord over te steken met de verbinding Tørvikbygd – Jondal. Een mini fjordencruise dus! Wat een avontuur alweer!
Toen we langs het Hardangerfjord verder reden richting Sunndal, werden we getrakteerd op een regenboog. Het water is hier azuurblauw en kristalhelder. Echt prachtig!
In Sunndal stopten we voor een tweede keer. Daar konden we het Folgefonna nationaal park in wandelen om de Folgefonna gletsjer te bewonderen. Deze gletsjer is de derde grootste en ook meest zuidelijke van Noorwegen. Het is een plateaugletsjer die langs drie kanten naar beneden komt. Wij besloten om naar de Bondhusbreen te stappen.
Het eerste deel van de weg tot aan het Bondhusvanet, het gletsjermeer, was goed te doen. Een breed grindpad dat ons weer deed genieten van de Noorse natuur.
Toen we aankwamen bij het meer, kregen we een prachtig uitzicht. Ik weet het, ik heb het waarschijnlijk al in iedere blogpost gezet, maar toch is het zo. We konden de gletsjer al een stuk beter zien!
Blijkbaar kon je rond het meer richting de gletsjer stappen. We besloten om ervoor te gaan. Een stevige wandeling, zo bleek. Bij de terugkeer hadden we 10 kilometer in de benen! Supertrots op Sep, die de afstand bijna helemaal zelf heeft afgestapt. Inclusief klimmen en klauteren, want het was helemaal geen vlakke weg! Freek en Ferre konden meegenieten vanop onze rug in de draagzakken. Iets waar Freek echt van geniet! Hij zit te glunderen en bekijkt alles goed. Ferre heeft dan weer drie kwart van de wandeling geslapen!
Moe maar voldaan vulden de onze maagjes aan de auto. Dan was het tijd om door te rijden naar ons nieuwe en laatste huisje. Nog een goeie rit van 2 uur.
We konden onze sleutel oppikken bij een hotel in de buurt. Spannend! Helaas was er blijkbaar opnieuw wat misgelopen bij de boeking en kregen we een huisje met twee slaapkamers in plaats van de beloofde drie. Dan is het erg moeilijk om de kindjes in hun reisbedjes te laten slapen.
We waren een beetje in paniek, want wat nu?! We hadden een nummer van Pharos reizen, maar om één of andere reden werden we niet doorgeschakeld. Dat konden we echt wel missen! Gelukkig konden we via WhatsApp wel iemand bereiken bij Pharos en werd het euvel wel prima van de baan geholpen! We zitten nu in een ‘cabin’ met zowat alles erop en eraan. Ideaal voor de komende 4 nachtjes!
Wij genieten nog even na bij een lekker warme kachel! Tot morgen!