Na een regendag werden we op een heel zonnige dag getrakteerd. Omdat onze kinderen meestal vroeg wakker zijn, kunnen we al vroeg op pad gaan.
De bekendste wandeling hier in de streek is de Falkeriset wandeling. Die gaat via een pad van stenen trappen helemaal naar de top van de Falkenuten.
In dit natuurgebied hebben zich vroeger, in de jaren 1700, Nederlanders gesettled om er valken te vangen. Die verkochten ze dan aan prinsen en prinsessen. Naar ’t schijnt zitten er nog steeds valken en is de plek ook een favorietje voor rendieren. Helaas hebben we geen van beide kunnen spotten.
Sep vond deze wandeling natuurlijk super plezant met al die stenen. Wie had die daar nu gelegd? Awel, blijkbaar een stel Nepalese Sherpa’s in 2012. Een beetje een kunstwerk dus!
Toen we de top bereikten, konden we kilometers ver kijken. Waaaauw, wat mooi allemaal! Opnieuw een ander landschap. Het leek precies een beetje op een savanne.
Een Noorse meneer hielp Sep om een steentje bovenop de top bij te leggen!
Ook de terugweg was plezant, al de trappen terug afdelen.
Omdat we een beetje vroeger terug waren dan gedacht en het weer zo prachtig was, besloten we om de activiteit van morgen nu nog te doen.
Na ons middagmaal vertrokken we richting de Gaustatoppen. De grootste berg van Telemark en heel bekend bij de Noren. Zoals we reeds gewoon zijn, komen we amper iemand tegen op de weg.
De Gaustatoppen is een berg waarbij je met een tandradtreintje tot 1800 meter hoogte kan rijden. Dat treintje, de Gaustabanen, is wel heel speciaal. Het zit in de berg en gaat met een hellingsgraad van 40 graden naar boven. Een superspannende ervaring!
De trein werd gebouwd in 1958 om een zendmast naar boven te vervoeren. Dit in samenwerking met de Amerikanen. Er werd toen al rekening gehouden met een touristische functie! Alleen bleef die door de koude oorlog heel lang onbenut. Pas in 2006 konden de eerste toeristen naar boven via de Gaustabanen.
Eerst reden we op een treintje met batterijen tot aan het tandradtreintje.
Halverwege het parcours is er even een dubbel spoor, zodat het treintje van de andere kant ons kan kruisen.
Eenmaal boven werden we verbaasd door het immense uitzicht. Volgens Wikipedia kan je bij helder weer 1/6 van Noorwegen zien. Vandaag was het niet op z’n helderst, maar wow, wat een uitzicht!
Nepalese Sherpa’s hadden opnieuw een pad aangelegd tot aan de top van Gausta. Of het dezelfde sherpa’s waren van de Falkeriset wandeling, weet ik helaas niet.
Boven was het uitzicht nog machtiger. Zoals je op de foto’s kan zien, was er veel volk. Dat zijn hoofdzakelijk Noren. Deze berg is heel populair om als dagtocht te beklimmen. Zaterdag zijnde en het weer in rekening genomen gaf dat redelijk wat mensen die stoer genoeg waren om deze berg helemaal te voet te beklimmen.
Eerlijk gezegd kreeg ik er vaak weke benen van. Mijn hoogtevrees nam het soms wat over. Dit was ook wel écht hoog! Tijd om terug naar beneden te gaan!
Tijdens onze terugweg passeerden we ook langs de waterkrachtcentrale van Vemork. Dat gaat bij sommigen misschien een belletje rinkelen. Deze centrale werd door de Duitsers bezet in de tweede wereldoorlog om de allereerste atoombom te bouwen. Via verschillende operaties zijn de geallieerden er wel in geslaagd om dat te verhinderen.
Toen we aankwamen bij ons huisje hielden we nog even halt bij het speeltuintje.
Het zonnetje scheen nog steeds toen we bij ons huisje aankwamen en we profiteerden ervan om nog even buiten te spelen en te rollebollen.
Morgen is het onze laatste dag hier in Rauland. Vanavond gaan we nog even uitzoeken wat we morgen gaan doen. Valiezen inpakken staat alvast op de planning. Het einde van onze vakantie nadert, maar tot nu toe hebben we wel een mega zalige vakantie gehad!