Het coronavirus heeft ons al enkele maanden volledig in de tang. Ook al waren de cijfers de laatste tijd aanvaardbaar, toch waren wij toch op onze hoede met de twee kleinste van onze bende. Toch leek even op vakantie gaan erg verleidelijk. Even weg zijn van alles. Alleen, op vakantie gaan in tijden van corona, da’s niet iets om heel luchtig mee om te springen. Hoe wij het aanpakten, kan je in deze blog lezen!
Met de auto naar de zon
Waar we naartoe wilden, hadden we nogal snel gekozen: Zuid-Frankrijk. We hadden dringend nood aan een portie zonnestralen en een potje niks doen. Een autovakantie heeft ook nog een aantal andere voordelen in deze onzekere periode.
Zo kunnen we meteen terugkeren wanneer de grenzen onverwacht zouden sluiten én zitten we in onze eigen wagen in plaats van op het vliegtuig. Iets wat mij de dag van vandaag toch mentale rust geeft. Toch wel een pluspunt om je vakantie mee te starten.
Dan restte ons alleen nog een goede gîtes te vinden die aan onze noden voldeed. Ik bekeek er ettelijke, maar mailde er eentje. Eentje die ik eigenlijk al een tijdje op mijn verlanglijstje had staan.
Privé gîtes
Een mens mag dan al eens geluk hebben, zo ook voor ons. We konden reserveren bij Domaine de la Salesse. In tegenstelling tot onze vorige vakantie in Sérignan-Plage, is dit domein helemaal privé. Dat wil echter niet zeggen dat het minder uitgerust is. Op het domein staan drie gîtes die verhuurd worden. Daarvan hadden wij eentje gehuurd en mijn ouders een tweede. Dat betekende dat we het terrein enkel moesten delen met een derde partij. Dat viel goed mee, want zij gingen elke dag op uitstap en gebruikten het zwembad wanneer wij dat niet meer deden.
Het zwembad was voor ons een pareltje. Er was een groot bad, dat met een watervalletje uitmondde in een ploeterbadje. Ideaal voor die twee peutertjes voor ons! Er was ook op elk moment van de dag wel ergens een plekje schaduw te vinden aan het zwembad. Een echt pluspunt met kleine kindjes. Gezien we het zwembad praktisch voor ons alleen hadden, konden we zowat alles doen wat we wilden. Zwemmen, drijven op een halve kiwi, surfen op de kiwi, bommetjes, noem maar op!
In onze gîtes zelf hadden wij niets tekort. Alles was ruimschoots aanwezig en wij sliepen op het heerlijkste bed dat we ooit hebben gehad op logement. Wij hadden ‘Le Vélodrôme‘ gereserveerd, een huisje met twee verdiepingen. De twee slaapkamers waren beneden, waarbij Sep kon slapen in een stapelbed en er voor Freek & Ferre een reisbedje met volwaardig matrasje klaarstond. We hadden ook twee eetstoeltjes aan ons huisje. Mijn ouders hadden ‘La Principale‘ geboekt. Daar was alles gelijkvloers en heerlijk koel (net zoals onze slaapkamers). Zij hadden een heuse Amerikaanse koelkast in hun keuken. Zo waren al onze apéro’s on point met ijsblokjes zonder enige effort!
Sympathieke eigenaar Jan kwam praktisch elke dag een kijkje nemen en een praatje maken. Zo wist hij meteen dat wij het naar onze zin hadden en hield hij prima vinger aan de pols. Daar kwam ook het kindvriendelijke gevoel heel sterk naar voor. De eerste vraag was steevast eentje over de kinderen. Of ze goed sliepen, zich amuseerden en zich goed konden aanpassen. Heel fijn voor ons als ouders!
Jan en zijn vrouw Lotte namen ook een aantal coronamaatregelen in acht. Zo kwamen ze na het poetsen het huisje niet meer binnen en hielden ze tijdens de check-ups ook ruim voldoende afstand. Dat maakte onze vakantie in tijden van corona ook net dat tikkeltje veiliger.
La douce France
We hebben met een bang hartje toegeleefd naar deze vakantie. Zouden we kunnen vertrekken? Zou er opnieuw iets tussenkomen? Op vakantie gaan in tijden van corona zorgde voor heel wat kopzorgen. Toch was de hoop en de opluchting groot dat we konden vertrekken.
Tijdens ons weekje hebben we met volle teugen genoten van de immer aanwezige zon van l’Occitanie. Een weekje lang konden we ons tegoed doen aan alle geneugten die het zuiden ons te bieden had. De streek rond Domaine de la Salesse heeft nog geen coronagevallen gekend, iets wat ons ook heel wat bijkomende rust bezorgde. Het was alsof we even weg konden zijn van de realiteit.
Elke morgen deden we een wandeling met de kinderen. Iedere dag was het een ander paadje of toertje, die ervoor zorgde dat we een nieuw uitzicht hadden of een ander avontuur beleefden. Zo hadden we elke dag een frisse start voor we de geur van het kakelverse Franse stokbrood opsnoven.
Voor ons was de streek een nieuwe ontdekking in Zuid-Frankrijk. De authenticiteit heeft echter wel een plekje in ons hart genomen. Gezien de omstandigheden waarin we nu moeten (over)leven, was dit een zalige droomvakantie. We konden genieten, ontspannen en even de realiteit vergeten. Goud waard!
