Vorige week werd Ferre opgenomen in de dagkliniek. Mijn grootste angst werd dus werkelijkheid. Help, mijn zoon moet getest worden op COVID-19!
Hij was al de hele week ellendig en had heel hoge koorts. De symptomen en ziektes leken zich op te stapelen. Toen hij de nacht van woensdag op donderdag rilkoorts kreeg, wilde de arts geen risico nemen. Naar het ziekenhuis dan maar.
Een opname in het ziekenhuis, betekent hoe dan ook dat mijn zoon getest moet worden op COVID-19. Ze moeten weten of je corona hebt of niet, zodat de medische staf zich kan beschermen. Lijkt op zich heel erg logisch.
Corona-test
Eerst werd er een slotje geprikt bij Ferre. Dat was echt geen pretje. Door alle voorgaande ziekenhuisopnames en bloedafnames wisten we dat Ferre geen makkelijke aders heeft om aan te prikken. Na heel wat zoeken en twee keer prikken lukte het om het slotje goed aan te brengen en voldoende bloed af te nemen voor al zijn testen.
Dan heb je een kind dat overstuur is van het vele prikken, duwen en trekken. Hij begint immers al goed te beseffen wat er zal gebeuren en gooit al zijn kracht in de strijd. Veel tijd om na te snikken was er niet. De coronatest was geen bloedtest, maar een PCR-test.
PCR-test
Met een PCR-test gaan ze met een staafje heel diep in je neus om slijm op te halen. Dat slijm sturen ze dan op naar het labo. Hiermee kunnen ze detecteren of je de ziekte nu doormaakt.
Je kan je al inbeelden hoe moeilijk het was om die test af te nemen bij een overstuur kind zoals Ferre. Hij was nog hard aan het nasnikken van de bloedafname. We moesten hem neerleggen op zijn rug en hem daarna met drie personen in bedwang houden, terwijl de derde persoon het staafje diep in zijn neusje stak. Gelukkig duurde het écht maar enkele seconden.
Wat is dan het verschil met een bloedtest? Wel een bloedtest was in ons geval wel een beetje eenvoudiger geweest, maar totaal geen oplossing! Een bloedtest vertelt je of je een coronabesmetting hebt doorgemaakt. Wanneer je lichaam dus de tijd heeft gehad om antilichamen aan te maken. Dat is zo’n 7 dagen na een besmetting.
Resultaten
De test liet best wel wat indrukken na bij Ferre. Hij liep minstens een half uur lang met zijn vinger in zijn neusje. Af en toe stamelde hij: ‘neusje’. Als mama is dat echt wel zielig om te zien. Gelukkig viel hij daarna prompt in slaap en herinnerde hij er daarna niet veel meer van.
Op de resultaten was het wachten tot de dag erop, zo’n 24 uur. Met de symptomen kon het alle kanten op, maar hij was gelukkig negatief! Een pak van ons hart!
Voor ons was het de eerste COVID-19-test, maar ik vrees dat het niet onze laatste wordt. Ik hou m’n hart een beetje vast voor de winter. We weten nu wel hoe het in z’n werk gaat. Hebben jullie al zo’n help, mijn zoon moet getest worden op COVID-19-momentje gehad? Wat was jullie ervaring?
Mocht je meer vragen hebben over testen op covid-19, kan je terecht op de website van info-coronavirus.be.